Zwervershotellen en de Tsjechische IKEA.
Blijf op de hoogte en volg Kevin
01 September 2014 | Tsjechische Republiek, Praag
Voor het eerst alleen in het buitenland. En met alleen, bedoel ik dan ook echt alleen. Ik sprokkel hier en daar wat van de wifi van de Mac Donalds mee en slaap op het enige bezette bed, van die vier die mijn appartement in totaal telt. Het appartement is opgedeeld in twee slaapkamers, een badkamer, wc en een soort keukentje waarin een koelkast, gootsteen en een apparaatje met twee elektrische pitjes te vinden is. Voldoende kledingkastruimte is er gelukkig wel en de douche en de wc zijn prima. Omdat ik een taalcursus Tsjechisch doe vanaf 1 september, ben ik twee weken eerder aangekomen dan de andere studenten pas hoefden en vandaar ben ik nog altijd de enige die in appartement 560 in Jarov III F te vinden is.
De eerste indrukken van Praag die ik zaterdag heb opgedaan. Dit is waarschijnlijk de meest standaard beschrijving die er bestaat, maar hij voldoet als enige ook daadwerkelijk. Het gaat hier van rijk naar arm, in de afstand van een paar honderd meter. De flatgebouwen waarin de studenten verblijven bevinden zich in het begin van de vroeger Communistische wijken, waar overal alleen maar flats met een vreselijk lelijke buitenkant te vinden zijn en waar de “24/7 mini supermarkets” met een steeds uitgebreider assortiment en steeds minder Engelse kennis elkaar opvolgen. Hier en daar vind je een tweedehands elektronicazaak ironisch genoeg door Chinezen bestuurd die vervolgens geen woord Engels kunnen en van een internetkabel nog nooit gehoord hebben. In het Tsjechisch vertaalt dit ongeveer als Internetzie Cabele, lijkt toch behoorlijk wat op Internet Cable dacht ik. Met vijf haltes van tramlijn 9, die naast de Uni en mijn kamer stopt, sta je van het stereotype Oostblokwijk, in een modern en toeristisch centrum. Het verschil tussen arm en rijk is echt enorm terwijl je nog steeds maar 5 euro voor 250 gram biefstuk betaalt op het meest centraal gelegen terrasje. Het is niet zo dat ik me er niet veilig voel. Na zo’n eerste dagje rondwandelen in de stad, 10 kilometer afgelegd op teenslippers, durf ik al wel te zeggen dat ik de weg een beetje begin te leren kennen en bijvoorbeeld aardig weet waar ik een KFC, een Tsjechische Media Markt, een Tsjechische Albert Heijn, genaamd Albert, het centrale station en bruikbare tramhaltes voor lijn 9 kan vinden.
Opvallende dingen die ik tot nu toe gezien heb. Het park naast het centraal station, midden in het stadshart, wordt het dronken zwervers park genoemd. Overal waar je kijkt zijn er kalende mannen met baarden zonder t-shirt die op een stapeltje plastic tassen proberen te slapen of onschuldige omstanders lastig te vallen om elke mogelijke euro of Tsjechische Kroon te bemachtigen. Twee minuten lopen van dit park is er een grote kruising van snelwegen en spoorwegen die over elkaar gebouwd zijn, waarbij de ruimte onder de spoorbrug vrij is. Je ruikt het misschien al, een hotspot voor zwervers. Maar dan ook letterlijk. Onder de spoorbrug staan misschien wel acht oude bussen, die zijn omgetoverd tot ware zwerverhotels. Over de lengte van drie zitplekken zijn stapelbedden gebouwd waarbij elk stapelbed er nog viezer uitziet dan de ander en het dak van de bus wordt gebruikt als algemeen droogrek, overal liggen schoenen en broeken uitgespreid en staat er in een beschut hoekje achter de bussen, een rek met wc-rollen. Verder heb ik niet durven kijken. Een echte Tsjech heeft een hond en rookt, of een van die twee. Overal zie ik manke honden achter hun rokende baasjes aan huppelen. Drie minuten lopen de andere kant op zijn al de eerste toeristische musea en torens, die er veel zijn in Praag en beginnen de eerste winkelstraten met enorme H&M’s en New Yorker filialen al in zicht te komen. 24/7 beschikbare Mac Donalds is hier doodnormaal en een KFC waar een kotsende junk boven de wc hangt als je staat te pissen, hoef je niet raar van op te kijken. Misschien nog wel storender, de Universiteit bevindt zich op twee minuten lopen van het zwervershotel.
Terug naar de kabel. Die kabel was nodig omdat de wifi in mijn kamer nogal zwak is en met een kabel zou het internet super goed moeten werken. Nadat een Amerikaanse winkeleigenaresse mij met de nodige dingen geholpen had, eindelijk iemand die Engels spreekt, kon ik blij terug naar mijn kamer. Ik had een stekkerdoos, internetkabel, pasfoto en een ov kaartje voor drie dagen op de kop getikt, dit alles voor omgerekend 40 euro.
Terug in mijn kamer bleek dat ook het kabel internet niet functioneerde, de receptioniste die overdag werkt leert gelukkig Engels, dus kon mij stotterend vertellen dat ik moest wachten op de manager die mijn inwoning moest goedkeuren. Dat kan pas vanaf maandag, dan is zij weer op kantoor.
Zondag ben ik op stap geweest met vrienden van mijn buddy, die mij zou moeten begeleiden de eerste tijd in de stad en mij helpen met zaken als het internet en ov. Ironisch genoeg is zij met haar ouders in Nederland op vakantie dus haar vrienden vallen tijdelijk in. Na wat toeristische hotspots zoals het Václavské Náměstí (een van de meest bekende pleinen), het aangrenzende Národni Muzeum, de Charles Bridge en het uitzicht op het Pražský Hrad (Praags Kasteel) en de Týn Kathedraal die daar bovenuit torent en als laatste de Staromětské Náměstí ook wel bekend als de Old Town Square met de atomische klok. Na deze ontzettend belangrijke toeristische plekken bezocht te hebben besloten we pubs en kroegen in te duiken. Van de grootste pub in de stad leek een Absinth Bar, toevallig dezelfde als waar Scott en Charlotte in Geordie Shore gezopen hebben (stond op de deur) aantrekkelijker. Een aantal vlammende B52’s en Absinth Lime gingen erin tot de trek toesloeg. Een vette hamburger stond op het menu en vervolgens schoot het me te binnen. Ik heb nog steeds geen borden, bestek of glazen. De bob bedacht dat de IKEA oplossing kon brengen. Ik werd daar afgezet en profiteerde een halfuurtje van de gratis wifi, terwijl ik een bord, een kom, een rol vuilniszakken en bestek kocht voor 185 CZK, ofwel €6,85. Nu eindigt mijn eerste, best lange verslag. Tegen de tijd dat jullie dit lezen heb ik het kunnen posten en dat zal dus pas maandag zijn. Ik zal met vaste internetverbinding proberen twee/drie keer in de week een verhaaltje te posten en als de wifi meewerkt voor de rest redelijk op whatsapp bereikbaar moeten zijn! Kan je nou echt niet wachten om te horen wat ik allemaal beleef, kom dan graag langs, het is voorlopig nog steeds erg stil zonder kamergenoten…
De eerste indrukken van Praag die ik zaterdag heb opgedaan. Dit is waarschijnlijk de meest standaard beschrijving die er bestaat, maar hij voldoet als enige ook daadwerkelijk. Het gaat hier van rijk naar arm, in de afstand van een paar honderd meter. De flatgebouwen waarin de studenten verblijven bevinden zich in het begin van de vroeger Communistische wijken, waar overal alleen maar flats met een vreselijk lelijke buitenkant te vinden zijn en waar de “24/7 mini supermarkets” met een steeds uitgebreider assortiment en steeds minder Engelse kennis elkaar opvolgen. Hier en daar vind je een tweedehands elektronicazaak ironisch genoeg door Chinezen bestuurd die vervolgens geen woord Engels kunnen en van een internetkabel nog nooit gehoord hebben. In het Tsjechisch vertaalt dit ongeveer als Internetzie Cabele, lijkt toch behoorlijk wat op Internet Cable dacht ik. Met vijf haltes van tramlijn 9, die naast de Uni en mijn kamer stopt, sta je van het stereotype Oostblokwijk, in een modern en toeristisch centrum. Het verschil tussen arm en rijk is echt enorm terwijl je nog steeds maar 5 euro voor 250 gram biefstuk betaalt op het meest centraal gelegen terrasje. Het is niet zo dat ik me er niet veilig voel. Na zo’n eerste dagje rondwandelen in de stad, 10 kilometer afgelegd op teenslippers, durf ik al wel te zeggen dat ik de weg een beetje begin te leren kennen en bijvoorbeeld aardig weet waar ik een KFC, een Tsjechische Media Markt, een Tsjechische Albert Heijn, genaamd Albert, het centrale station en bruikbare tramhaltes voor lijn 9 kan vinden.
Opvallende dingen die ik tot nu toe gezien heb. Het park naast het centraal station, midden in het stadshart, wordt het dronken zwervers park genoemd. Overal waar je kijkt zijn er kalende mannen met baarden zonder t-shirt die op een stapeltje plastic tassen proberen te slapen of onschuldige omstanders lastig te vallen om elke mogelijke euro of Tsjechische Kroon te bemachtigen. Twee minuten lopen van dit park is er een grote kruising van snelwegen en spoorwegen die over elkaar gebouwd zijn, waarbij de ruimte onder de spoorbrug vrij is. Je ruikt het misschien al, een hotspot voor zwervers. Maar dan ook letterlijk. Onder de spoorbrug staan misschien wel acht oude bussen, die zijn omgetoverd tot ware zwerverhotels. Over de lengte van drie zitplekken zijn stapelbedden gebouwd waarbij elk stapelbed er nog viezer uitziet dan de ander en het dak van de bus wordt gebruikt als algemeen droogrek, overal liggen schoenen en broeken uitgespreid en staat er in een beschut hoekje achter de bussen, een rek met wc-rollen. Verder heb ik niet durven kijken. Een echte Tsjech heeft een hond en rookt, of een van die twee. Overal zie ik manke honden achter hun rokende baasjes aan huppelen. Drie minuten lopen de andere kant op zijn al de eerste toeristische musea en torens, die er veel zijn in Praag en beginnen de eerste winkelstraten met enorme H&M’s en New Yorker filialen al in zicht te komen. 24/7 beschikbare Mac Donalds is hier doodnormaal en een KFC waar een kotsende junk boven de wc hangt als je staat te pissen, hoef je niet raar van op te kijken. Misschien nog wel storender, de Universiteit bevindt zich op twee minuten lopen van het zwervershotel.
Terug naar de kabel. Die kabel was nodig omdat de wifi in mijn kamer nogal zwak is en met een kabel zou het internet super goed moeten werken. Nadat een Amerikaanse winkeleigenaresse mij met de nodige dingen geholpen had, eindelijk iemand die Engels spreekt, kon ik blij terug naar mijn kamer. Ik had een stekkerdoos, internetkabel, pasfoto en een ov kaartje voor drie dagen op de kop getikt, dit alles voor omgerekend 40 euro.
Terug in mijn kamer bleek dat ook het kabel internet niet functioneerde, de receptioniste die overdag werkt leert gelukkig Engels, dus kon mij stotterend vertellen dat ik moest wachten op de manager die mijn inwoning moest goedkeuren. Dat kan pas vanaf maandag, dan is zij weer op kantoor.
Zondag ben ik op stap geweest met vrienden van mijn buddy, die mij zou moeten begeleiden de eerste tijd in de stad en mij helpen met zaken als het internet en ov. Ironisch genoeg is zij met haar ouders in Nederland op vakantie dus haar vrienden vallen tijdelijk in. Na wat toeristische hotspots zoals het Václavské Náměstí (een van de meest bekende pleinen), het aangrenzende Národni Muzeum, de Charles Bridge en het uitzicht op het Pražský Hrad (Praags Kasteel) en de Týn Kathedraal die daar bovenuit torent en als laatste de Staromětské Náměstí ook wel bekend als de Old Town Square met de atomische klok. Na deze ontzettend belangrijke toeristische plekken bezocht te hebben besloten we pubs en kroegen in te duiken. Van de grootste pub in de stad leek een Absinth Bar, toevallig dezelfde als waar Scott en Charlotte in Geordie Shore gezopen hebben (stond op de deur) aantrekkelijker. Een aantal vlammende B52’s en Absinth Lime gingen erin tot de trek toesloeg. Een vette hamburger stond op het menu en vervolgens schoot het me te binnen. Ik heb nog steeds geen borden, bestek of glazen. De bob bedacht dat de IKEA oplossing kon brengen. Ik werd daar afgezet en profiteerde een halfuurtje van de gratis wifi, terwijl ik een bord, een kom, een rol vuilniszakken en bestek kocht voor 185 CZK, ofwel €6,85. Nu eindigt mijn eerste, best lange verslag. Tegen de tijd dat jullie dit lezen heb ik het kunnen posten en dat zal dus pas maandag zijn. Ik zal met vaste internetverbinding proberen twee/drie keer in de week een verhaaltje te posten en als de wifi meewerkt voor de rest redelijk op whatsapp bereikbaar moeten zijn! Kan je nou echt niet wachten om te horen wat ik allemaal beleef, kom dan graag langs, het is voorlopig nog steeds erg stil zonder kamergenoten…
-
02 September 2014 - 00:01
Linda:
Maar snel tjechies leren dus. Komt wel goed schatje.
X Linda -
02 September 2014 - 00:01
Mike:
Als jij wat foto's plaats die me kunnen overhalen, is er natuurlijk altijd een kans!
Mooi verhaal, hopen dat het alle maanden zo mag bevallen, wel met wat meer gezelligheid.. ;) dat je de gezelligheid van mi & moeders toch nog mist, zal ze goed doen! Haha -
02 September 2014 - 08:18
Emilie:
Poeh, zoveel maak ik niet mee in een weekend :-). Suckus sweet, mam. -
02 September 2014 - 09:34
Saskia:
Nou Kevin, dat is een behoorlijke duik in het diepe zo te horen, maar ja, zo verlopen de meeste stages/studies in het buitenland! Gelukkig sta jij je mannetje en voor je het weet ken je Praag beter dan Alphen... Heel veel succes daar, maar vooral veel plezier (zeker als je studiegenoten straks komen); we zijn benieuwd naar je volgende verhalen. -
02 September 2014 - 11:17
Wim De Jong:
Dag goede sahbi!
Tja, zo'n eerste verkenning... 't Lijkt wel of ik er weer opnieuw loop, want wij kennen de wijk waar je nu woont. Gelukkig is de stad zelf veel aangenamer. Even doorbijten dus, totdat je medestudenten komen. Voordeel: je kunt ze wel in 't Tsjechisch welkom heten! Kus van omi, stevige poot van Zeeuwse Oop. -
02 September 2014 - 23:57
Yvonne En Ad:
Hoi kanjer, ook wij zitten op jouw blog! Met elke zin die je schreef heb ik het gevoel dat ik achter je aan liep alleen bij die zwervers ben ik even weggedoken! Als je studie niet lukt kan je altijd nog schrijver worden! Wat een geweldig verslag!! We kijken nu al uit naar jouw volgende bericht. Zet hem op topper X -
03 September 2014 - 18:52
Karin Hesseling:
Heerlijk dat schrijf talent van jou! Even wennen maar jij komt er wel Kevin! Heerlijk zo'n verkenningstocht lezen maar blijf een beetje uit de buurtvaders die zwervers. Succes met de taal en straks nog genoeg tijd om met je medestudenten te chillen. Ik kijk uit naar het volgende verslag. Dikke kus, moeders xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
