Falend Halloween en De Eerste Winst!
Blijf op de hoogte en volg Kevin
07 November 2014 | Tsjechische Republiek, Praag
De stille vrijdagochtend was daar. Geen beste vriendjes meer hier, geen Heli en Ana die me wakker appen met een filmpje waarin ze de penis game spelen in hun hotelkamer. Hoewel ik het spelletje zelf achterlijk vind, moet ik eerlijk zeggen dat ik dat wel miste. De stilte sloeg toe in de ochtend, maar die werd onmiddellijk verbroken dat het gesnurk van Reid. Voor vandaag zou ik mijn Halloween ontmaagding gaan verliezen en zelfs daadwerkelijk verkleed gaan genieten van een hopelijk goed feestje in een van de grootste arena’s in Praag. Eerst gingen we nog lekker voetballen in de middag en moest ik daarna nog eens gaan bedenken wat ik voor ‘kostuum’ ik zou gaan dragen.
Na het potje voetballen raadpleegde ik mijn Amerikaanse vrienden. Ik had geen enkel idee van de gebruiken van Halloween, wat de bedoeling ervan is, hoe je verkleed hoort te gaan of waar het hele feest eigenlijk om draait. Gelukkig had de groep vrienden waar ik mee zou gaan al een algemeen idee gemaakt over hoe zij verkleed gingen. Grease. Ik als ontzettend fanatiek film kijker had nog nooit de hele film gezien en wist dus via Google afbeeldingen hoe de planning was dat ik eruit zou gaan zien. Zwarte broek met een leren jack en een wit t-shirt en een halve pot gel in je haar. Inmiddels was mijn haar zo lang dat ik wel gewend was aan de grote hoeveelheid gel, maar ik had geen zwarte broek of een leren jack. Zoals ik in Nederland er nooit kom, was in Praag de C&A mijn beste vriend. Moeders en mi zullen trots zijn, ik heb een zwarte spijkerbroek gekocht, waar ik normaal niet van de kleuren anders dan gewoon blauw houd. Omdat die ene vent in de film altijd rondloopt in een zwart t-shirt en een zwarte broek, kocht ik ook een effen zwart shirt en was mijn ‘kostuum’ compleet. Heerlijk ingedronken bij ons in het appartement, vertrokken we naar de arena. Op een groot industrieterrein was de tent niet te missen. Er stond een rij vergelijkbaar met de rij die Apple Stores normaal zullen bereiken wanneer er weer een nieuw buigbaar modelletje op de markt wordt gebracht. Er vielen zelfs mensen herhaaldelijk flauw in de rij die behoorlijk, zoals je van dronken mensen verwacht, begon te duwen en ongeduldig begon te worden. Na een uur daar te hebben gestaan, besloten we dat we maar naar een ander feest zouden gaan, op zoek naar in ieder geval iets leuks te doen op deze tot nu toe keihard gefaalde vrijdagavond. Ook dat mislukte heel ernstig, we eindigden terug in de dorms na een paar puntjes pizza uit het centrum en dat was het einde van mijn eerste Halloween. Lieve Amerikanen, voortaan mogen jullie dat stomme feest lekker thuislaten….
Natuurlijk moesten we die enorm verloren schade wel inhalen op zaterdag en dat deden we dan ook. Zondag en zaterdag waren lekker luie dagen waarin een beetje herstel van de vorige gekke dagen met Heli en Ana. Zondagavond kwam Florent (een Belgische kerel) met geweldig nieuws. Eerder hadden we onze gezamenlijke liefde voor Duvel besproken en toen vertelde hij dat zijn hele familie op bezoek kwam, met de auto. Ik vroeg hem ‘vriendelijk dwingend’ zijn moeder te vragen om een krat Duvel voor ons mee te nemen. Zondag kwam Flo met het geweldige nieuws. Een plastic tas met twaalf Duveltjes. Man, dat is genieten! In de avond gingen we nog een biertje drinken in de studentenpub van de dorms en toen begon voor mij de eerste echt slechte avond. Een grote groep mensen was naar de ijshockey derby geweest en kwamen daarna nog in de pub een biertje drinken. Van hen was Oli (een briljante Engelse vent) eerder in de pub omdat hij was weggelopen van het gezelschap. Blijkbaar hadden er mensen zoveel gezopen of wilden zij zo graag stoer doen, dat zij in het restaurant na de wedstrijd op de grond gingen spugen, ze een sjaal af wilden pakken van een vader die daar met zijn kleine zoon op het terrein liep en zo gaat de lijst nog wel verder. Oli was er behoorlijk pissig om en hij had daadwerkelijk even een biertje en een potje tafelvoetbal nodig om af te koelen. Hij had ze namelijk gezegd dat hij het niet vond kunnen en het antwoord daarop was geweest dat hij zijn bek mocht houden en dat ze mochten doen wat ze wilden in Tsjechië. Helaas eindigden de bewuste jongens ook in de studentenpub en vanaf dat moment was iedereen wat meer op zijn hoede dan normaal. Terecht, bleek al gauw. Katjelam kwamen ze binnen zetten en gelukkig een beetje aan de andere kant van de tafel, bij onze groep zitten. Een van de jongens begon uit het niets over Hitler te praten en begon de welbekende leus “Heil Hitler” te schreeuwen. Ik vroeg hem vriendelijk daarmee te stoppen aangezien ik dat toch een van die dingen vind, die je gewoon NIET doet. Daar dacht hij blijkbaar anders over want hij zette zijn leus voort en stond erbij op om het nog harder te schreeuwen. Ik stond op en schreeuwde terug dat hij toch nu echt moest stoppen en toen had ik het gedaan. Schreeuwend dat ik naar hem toe moest komen, vechten, hij kan doen wat hij wil blabla. Gelukkig ben ik geen vechter en ben ik maar weggelopen, maar daar eindigde het blijkbaar voor hem niet. Ik liep weg en Oli volgde me terug naar de dorms maar ook meneer nazi besloot naar buiten te rennen en begon buiten weer te schreeuwen om een gevecht en weet ik veel wat. Gelukkig waren zijn andere dronken maatjes daar om hem terug te duwen en nam Oli mij wat sneller mee naar de dorms. Fijne avond!!!!
Maandag boekte ik het voetbalveld voor mezelf en ging twee uur een beetje agressie eruit knallen want ik was toch echt redelijk nijdig op die vent, waar ik hem nuchter tot nu toe altijd een toffe kerel heb gevonden. Blijkbaar doet alcohol aparte dingen met personen? Ik kan me niet voorstellen dat ik op zo’n manier zou worden, behoorlijk zielig is het wel.
Maandag ging ik dan proberen naar de kapper te gaan. Daar waar ik normaal eens in de zes weken ga was ik hier nu al meer dan twee maanden en dat was te zien aan mijn haar. Ik kon het tot halverwege over mijn oren trekken, waar het normaal net tot de rand van mijn oor komt. De meest geweldige naam voor een kapper vond ik op internet, James Blond. De website adverteerde met het feit dat ze ook Engels spraken dus dat leek mij wel een goed idee. Ik ging, zonder afspraak, erheen en werd verteld dat ik of anderhalf uur mocht wachten, of morgen met een afspraak dan, terug mocht komen. Ik koos maar voor het tweede. Maandag een lekker rustig avondje gehad en dan zou het morgen eindelijk tijd worden voor de grote magische wisseltruc.
Dinsdag brak aan. Het was bijna onwennig, maar ik ging weer eens naar school toe. Daar hadden we eindelijk duidelijkheid over het vak strategie en de organisatie ervan. We krijgen dus nog een midterm, een endterm en een paper om in te leveren. Maar die vrouw had geen idee wanneer die allemaal plaats gaan vinden, dus dat wordt vast nog interessant. Ik kwam thuis en vond Carol en Reid die hun spullen aan het verplaatsen waren. Eindelijk zou Carol dan in mijn kamer komen om te zien of deze nieuwe indeling voor mij beter zou werken. Carol houdt van wiet en kijkt dan graag, tegen de muur aanzittend, tv shows en series. De indeling van onze kamer moest dus ook veranderen want hij had nu geen muur achter zijn kussen om tegenaan te zitten. We draaiden de bedden tegen de muur aan en verplaatsen de kastjes op zo’n manier dat hij vanuit bed zijn wiet, koekjes en alle andere snacks makkelijk kon bereiken en ik mijn wekker op de perfecte plek heb. Die avond was het natuurlijk weer tijd voor een Nation2Nation feest, midden in de week waarin de hardwerkende studenten hun midterms zouden hebben. Ik, met mijn drie vakjes, heb geen midterms dus kon er lekker van genieten. Toffe avond op dinsdag gehad en woensdag was het tijd voor de derde voetbalwedstrijd.
Zoals ik eerder al heb gezegd, is die competitie van ons vijf tegen vijf op een klein veld en is het dus heel anders spelen dan ik gewend ben. Eindelijk leek het team dat vanavond door te hebben en we kwamen al snel op een 4-0 voorsprong. Het zag er rooskleurig uit en toen verloren we een beetje concentratie. Met nog 15 seconden te spelen had de tegenstander een corner op een 4-4 stand. Ik heb toch mijn aandeel in agressieve tegenstanders we gehad, maar dit was echt next level shit. De heren schopten en schoffelden herhaaldelijk in op alle benen die ze tegenkwamen en maakten soms haast aanstalten om de scheids een klap te verkopen wanneer hij een terechte beslissing in ons voordeel nam. De corner mislukte en Chris (duitse teamgenoot) brak door met bal, met vijf grote stappen snelde hij richting de goal en had hij geen last van de achtervolgende agressieve Tsjechen. De keeper kwam uit maar liet een dodelijk gat tussen zijn benen, die Chris wist te vinden. Met zijn puntje tikte hij de bal in het net en floot de scheids af. Het meegereisde publiek (twee minuten gelopen) juichte luid en wij vierden de overwinning. Dat gold niet voor de tegenstanders. Zij ontploften op scheidsrechters op een manier die ik nog nooit heb gezien, trokken hun t-shirts uit, want dan is het namelijk super duidelijk dat je echt boos bent en dat je serieus bent, schreeuwden en maakten een hoop stampij om een verloren potje voetbal van 50 minuten. Er was zelfs een kerel die moest worden tegengehouden door twee teamgenoten om niet iets te gaan doen waar hij later spijt van zou krijgen.
Natuurlijk moest deze heldhaftige overwinning gevierd worden en dat gebeurde woensdagavond. Donderdag ben ik weer naar school geweest en is mij wederom duidelijk geworden waarom deze Business Universiteit op de 75e plaats van Europese ranglijst staat. Wat een belachelijk simpel studieplan heb ik hier gevonden. Donderdagavond gingen we weer bowlen en proberen om voor de tweede keer op het scorebord van de bowlingbaan te komen. Met 164 had ik in een eerder potje de nummer 10 plaats ingenomen met 2 punten verschil. De werknemer bij de bowling gaf mij een heel goed gevoel door mij te vertellen dat ik een jochie van 11 jaar had verslagen. Vandaar dat ik met de naam asshole op het scorebord verscheen. Helaas bleek de bowlingbaan vol te zijn en gingen we naar het casino erboven. Daar won een van de jongens 2000 Kronen en dat moest natuurlijk gevierd worden door middel van een avondje stappen.
Vandaag (vrijdag) heb ik van Carol de Franse gebruiken qua eten nog wat beter leren kennen en waarderen. Een stokbrood met een bepaalde boter met zeezout en een plakje gedroogde Franse worst erbovenop. Wat een fantastische uitvinding. De worst had overigens al vijf dagen aan de muur gehangen, om verder te drogen en nog beter ‘op smaak te komen’ en dat kon ik natuurlijk wel erg waarderen. Vanavond staat er een feestje in Club Mecca en voor de rest van het weekend is er wat tijd gereserveerd voor een paper dat ik volgende week moet inleveren. Eindelijk weer eens wat aan school doen, zou zomaar nog vergeten dat ik student ben.
Vandaag met een uurtje vertraging, komende weken zal ik ze voor vier uur erop zetten, zoals beloofd.
Yeyo uit.
Na het potje voetballen raadpleegde ik mijn Amerikaanse vrienden. Ik had geen enkel idee van de gebruiken van Halloween, wat de bedoeling ervan is, hoe je verkleed hoort te gaan of waar het hele feest eigenlijk om draait. Gelukkig had de groep vrienden waar ik mee zou gaan al een algemeen idee gemaakt over hoe zij verkleed gingen. Grease. Ik als ontzettend fanatiek film kijker had nog nooit de hele film gezien en wist dus via Google afbeeldingen hoe de planning was dat ik eruit zou gaan zien. Zwarte broek met een leren jack en een wit t-shirt en een halve pot gel in je haar. Inmiddels was mijn haar zo lang dat ik wel gewend was aan de grote hoeveelheid gel, maar ik had geen zwarte broek of een leren jack. Zoals ik in Nederland er nooit kom, was in Praag de C&A mijn beste vriend. Moeders en mi zullen trots zijn, ik heb een zwarte spijkerbroek gekocht, waar ik normaal niet van de kleuren anders dan gewoon blauw houd. Omdat die ene vent in de film altijd rondloopt in een zwart t-shirt en een zwarte broek, kocht ik ook een effen zwart shirt en was mijn ‘kostuum’ compleet. Heerlijk ingedronken bij ons in het appartement, vertrokken we naar de arena. Op een groot industrieterrein was de tent niet te missen. Er stond een rij vergelijkbaar met de rij die Apple Stores normaal zullen bereiken wanneer er weer een nieuw buigbaar modelletje op de markt wordt gebracht. Er vielen zelfs mensen herhaaldelijk flauw in de rij die behoorlijk, zoals je van dronken mensen verwacht, begon te duwen en ongeduldig begon te worden. Na een uur daar te hebben gestaan, besloten we dat we maar naar een ander feest zouden gaan, op zoek naar in ieder geval iets leuks te doen op deze tot nu toe keihard gefaalde vrijdagavond. Ook dat mislukte heel ernstig, we eindigden terug in de dorms na een paar puntjes pizza uit het centrum en dat was het einde van mijn eerste Halloween. Lieve Amerikanen, voortaan mogen jullie dat stomme feest lekker thuislaten….
Natuurlijk moesten we die enorm verloren schade wel inhalen op zaterdag en dat deden we dan ook. Zondag en zaterdag waren lekker luie dagen waarin een beetje herstel van de vorige gekke dagen met Heli en Ana. Zondagavond kwam Florent (een Belgische kerel) met geweldig nieuws. Eerder hadden we onze gezamenlijke liefde voor Duvel besproken en toen vertelde hij dat zijn hele familie op bezoek kwam, met de auto. Ik vroeg hem ‘vriendelijk dwingend’ zijn moeder te vragen om een krat Duvel voor ons mee te nemen. Zondag kwam Flo met het geweldige nieuws. Een plastic tas met twaalf Duveltjes. Man, dat is genieten! In de avond gingen we nog een biertje drinken in de studentenpub van de dorms en toen begon voor mij de eerste echt slechte avond. Een grote groep mensen was naar de ijshockey derby geweest en kwamen daarna nog in de pub een biertje drinken. Van hen was Oli (een briljante Engelse vent) eerder in de pub omdat hij was weggelopen van het gezelschap. Blijkbaar hadden er mensen zoveel gezopen of wilden zij zo graag stoer doen, dat zij in het restaurant na de wedstrijd op de grond gingen spugen, ze een sjaal af wilden pakken van een vader die daar met zijn kleine zoon op het terrein liep en zo gaat de lijst nog wel verder. Oli was er behoorlijk pissig om en hij had daadwerkelijk even een biertje en een potje tafelvoetbal nodig om af te koelen. Hij had ze namelijk gezegd dat hij het niet vond kunnen en het antwoord daarop was geweest dat hij zijn bek mocht houden en dat ze mochten doen wat ze wilden in Tsjechië. Helaas eindigden de bewuste jongens ook in de studentenpub en vanaf dat moment was iedereen wat meer op zijn hoede dan normaal. Terecht, bleek al gauw. Katjelam kwamen ze binnen zetten en gelukkig een beetje aan de andere kant van de tafel, bij onze groep zitten. Een van de jongens begon uit het niets over Hitler te praten en begon de welbekende leus “Heil Hitler” te schreeuwen. Ik vroeg hem vriendelijk daarmee te stoppen aangezien ik dat toch een van die dingen vind, die je gewoon NIET doet. Daar dacht hij blijkbaar anders over want hij zette zijn leus voort en stond erbij op om het nog harder te schreeuwen. Ik stond op en schreeuwde terug dat hij toch nu echt moest stoppen en toen had ik het gedaan. Schreeuwend dat ik naar hem toe moest komen, vechten, hij kan doen wat hij wil blabla. Gelukkig ben ik geen vechter en ben ik maar weggelopen, maar daar eindigde het blijkbaar voor hem niet. Ik liep weg en Oli volgde me terug naar de dorms maar ook meneer nazi besloot naar buiten te rennen en begon buiten weer te schreeuwen om een gevecht en weet ik veel wat. Gelukkig waren zijn andere dronken maatjes daar om hem terug te duwen en nam Oli mij wat sneller mee naar de dorms. Fijne avond!!!!
Maandag boekte ik het voetbalveld voor mezelf en ging twee uur een beetje agressie eruit knallen want ik was toch echt redelijk nijdig op die vent, waar ik hem nuchter tot nu toe altijd een toffe kerel heb gevonden. Blijkbaar doet alcohol aparte dingen met personen? Ik kan me niet voorstellen dat ik op zo’n manier zou worden, behoorlijk zielig is het wel.
Maandag ging ik dan proberen naar de kapper te gaan. Daar waar ik normaal eens in de zes weken ga was ik hier nu al meer dan twee maanden en dat was te zien aan mijn haar. Ik kon het tot halverwege over mijn oren trekken, waar het normaal net tot de rand van mijn oor komt. De meest geweldige naam voor een kapper vond ik op internet, James Blond. De website adverteerde met het feit dat ze ook Engels spraken dus dat leek mij wel een goed idee. Ik ging, zonder afspraak, erheen en werd verteld dat ik of anderhalf uur mocht wachten, of morgen met een afspraak dan, terug mocht komen. Ik koos maar voor het tweede. Maandag een lekker rustig avondje gehad en dan zou het morgen eindelijk tijd worden voor de grote magische wisseltruc.
Dinsdag brak aan. Het was bijna onwennig, maar ik ging weer eens naar school toe. Daar hadden we eindelijk duidelijkheid over het vak strategie en de organisatie ervan. We krijgen dus nog een midterm, een endterm en een paper om in te leveren. Maar die vrouw had geen idee wanneer die allemaal plaats gaan vinden, dus dat wordt vast nog interessant. Ik kwam thuis en vond Carol en Reid die hun spullen aan het verplaatsen waren. Eindelijk zou Carol dan in mijn kamer komen om te zien of deze nieuwe indeling voor mij beter zou werken. Carol houdt van wiet en kijkt dan graag, tegen de muur aanzittend, tv shows en series. De indeling van onze kamer moest dus ook veranderen want hij had nu geen muur achter zijn kussen om tegenaan te zitten. We draaiden de bedden tegen de muur aan en verplaatsen de kastjes op zo’n manier dat hij vanuit bed zijn wiet, koekjes en alle andere snacks makkelijk kon bereiken en ik mijn wekker op de perfecte plek heb. Die avond was het natuurlijk weer tijd voor een Nation2Nation feest, midden in de week waarin de hardwerkende studenten hun midterms zouden hebben. Ik, met mijn drie vakjes, heb geen midterms dus kon er lekker van genieten. Toffe avond op dinsdag gehad en woensdag was het tijd voor de derde voetbalwedstrijd.
Zoals ik eerder al heb gezegd, is die competitie van ons vijf tegen vijf op een klein veld en is het dus heel anders spelen dan ik gewend ben. Eindelijk leek het team dat vanavond door te hebben en we kwamen al snel op een 4-0 voorsprong. Het zag er rooskleurig uit en toen verloren we een beetje concentratie. Met nog 15 seconden te spelen had de tegenstander een corner op een 4-4 stand. Ik heb toch mijn aandeel in agressieve tegenstanders we gehad, maar dit was echt next level shit. De heren schopten en schoffelden herhaaldelijk in op alle benen die ze tegenkwamen en maakten soms haast aanstalten om de scheids een klap te verkopen wanneer hij een terechte beslissing in ons voordeel nam. De corner mislukte en Chris (duitse teamgenoot) brak door met bal, met vijf grote stappen snelde hij richting de goal en had hij geen last van de achtervolgende agressieve Tsjechen. De keeper kwam uit maar liet een dodelijk gat tussen zijn benen, die Chris wist te vinden. Met zijn puntje tikte hij de bal in het net en floot de scheids af. Het meegereisde publiek (twee minuten gelopen) juichte luid en wij vierden de overwinning. Dat gold niet voor de tegenstanders. Zij ontploften op scheidsrechters op een manier die ik nog nooit heb gezien, trokken hun t-shirts uit, want dan is het namelijk super duidelijk dat je echt boos bent en dat je serieus bent, schreeuwden en maakten een hoop stampij om een verloren potje voetbal van 50 minuten. Er was zelfs een kerel die moest worden tegengehouden door twee teamgenoten om niet iets te gaan doen waar hij later spijt van zou krijgen.
Natuurlijk moest deze heldhaftige overwinning gevierd worden en dat gebeurde woensdagavond. Donderdag ben ik weer naar school geweest en is mij wederom duidelijk geworden waarom deze Business Universiteit op de 75e plaats van Europese ranglijst staat. Wat een belachelijk simpel studieplan heb ik hier gevonden. Donderdagavond gingen we weer bowlen en proberen om voor de tweede keer op het scorebord van de bowlingbaan te komen. Met 164 had ik in een eerder potje de nummer 10 plaats ingenomen met 2 punten verschil. De werknemer bij de bowling gaf mij een heel goed gevoel door mij te vertellen dat ik een jochie van 11 jaar had verslagen. Vandaar dat ik met de naam asshole op het scorebord verscheen. Helaas bleek de bowlingbaan vol te zijn en gingen we naar het casino erboven. Daar won een van de jongens 2000 Kronen en dat moest natuurlijk gevierd worden door middel van een avondje stappen.
Vandaag (vrijdag) heb ik van Carol de Franse gebruiken qua eten nog wat beter leren kennen en waarderen. Een stokbrood met een bepaalde boter met zeezout en een plakje gedroogde Franse worst erbovenop. Wat een fantastische uitvinding. De worst had overigens al vijf dagen aan de muur gehangen, om verder te drogen en nog beter ‘op smaak te komen’ en dat kon ik natuurlijk wel erg waarderen. Vanavond staat er een feestje in Club Mecca en voor de rest van het weekend is er wat tijd gereserveerd voor een paper dat ik volgende week moet inleveren. Eindelijk weer eens wat aan school doen, zou zomaar nog vergeten dat ik student ben.
Vandaag met een uurtje vertraging, komende weken zal ik ze voor vier uur erop zetten, zoals beloofd.
Yeyo uit.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
